Aardige grap van de BRT om officieel te melden dat Vlaanderen zich onafhankelijk had verklaard (december jl). De Koninklijke familie zou zijn gevlucht, hetgeen met beelden van bij het paleis wegrijdende auto’s werd ondersteund. Het heeft moeite gekost de landgenoten te overtuigen dat Wallonië er nog steeds bij hoort. Naar zeggen zou zelfs een elders verblijvend lid van de Koninklijke familie zich telefonisch bij het Kabinet hebben gemeld met de vraag waarheen te vluchten.
Dergelijke berichten vinden bodem als het thema speelt. Onafhankelijkheid van Friesland zal hier worden afgedaan als een late 1 april grap. In Italië, waar Lombardije zich daadwerkelijk wil afscheiden, ligt dat anders. Ook Spanje heeft zo’n regio, Catalunya.
Ten tijde van Franco werd het de Catalanen scherp verboden hun eigen taal en cultuur te praktiseren. Het is daarom begrijpelijk dat direct na de dood van de dictator in 1975 er een Catalaans nationalisme opbloeide. Na decennia van stabilisatie is er in de afgelopen jaren een enorme opleving waar te nemen. Ik heb het daarbij niet over de voetbalduels tussen Real Madrid en Barcelona, een spanningsveld dat ik wel kan waarderen. Het Spaans (Castillaans) is in Catalonië een vreemde taal aan het worden. Kinderen krijgen weer aardrijkskunde in het Catalaans en wekelijks een paar uurtjes Spaanse les. De rest van Spanje ziet het hoofdschuddend aan, maar ook voor ons is het lastig. Expats ervaren dat zij, en meer nog hun kinderen op de lokale school, worden geconfronteerd met twee vreemde talen. 
Hoewel Madrid ontegenzeggelijk financieel en economisch het centrum van Spanje is, kozen veel uitgezonden managers jarenlang toch bij voorkeur Barcelona als domicilie. In de laatste 2 – 3 jaar is het taalissue dusdanig geworden dat het economisch belang van met name Barcelona afneemt. Europa streeft naar een eenheid waarin Catalunya opteert voor een status aparte. Ik voorzie dat de regio zich daarmee in de vingers snijdt.
Allemaal naar Madrid dan? Het lijkt wel of zakelijke nieuwkomers niet meer steden weten te benoemen. Of het moet Marbella zijn, favoriet bij ondernemers de geambieerde woonplaats laten prevaleren boven een gedegen vestigingsplaatsonderzoek.
Er zijn branches waar niet zoveel keuze is. De financiële sector zit in Madrid, klaar. Maar vaak zijn er interessante alternatieven. Gunstig gelegen en door de uitstekende infrastructuur in Spanje goed bereikbaar, met goedkoper personeel en heel veel voordeliger grondprijzen, huren etc.
Tal van regio’s wachten op u en bieden medewerking en subsidies. Zaragoza als poort naar Europa, Spanjes derde stad Valencia of bijvoorbeeld Málaga met haar groeiambities in de IT-sector. Maar denk ook eens aan regio’s als Extremadura of Galicië. met volop ruimte en (financiële) ondersteuning van de deelregeringen. Een goed vestigingsplaatsonderzoek loont en wees dan niet verbaasd als u mijn visie op de kansen in het ‘onbekendere’ Spanje gaat delen.
Deze tekst is in januari 2007 als column geplaatst in Ondernemen.in Magazine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten