zondag 11 december 2011

Even bellen

Mobiele telefoons kunnen verrekte handig zijn, zeker op reis. Vertragingsberichtje, snel overleggen over iets dat bij voorkeur nog dezelfde dag beslist moet worden, even thuis horen of alles goed is…. Kortom tal van goede redenen om het mobieltje te gebruiken.

Voor sommige mensen echter neemt het een veel belangrijker plaats in het dagelijks leven in.
Vrijdagmiddag, London City Airport, uurtje vertraging.
Tegenover mij in de kleine, bijna intieme, vertrekhal van dit Zestienhoven-achtige vliegveldje zit een yup. Geen gewone yup, een zakenyup. Het prototype. Begin 30, goed in het pak, modieus paars overhemd met, eerlijk toegegeven, een perfect bijpassende stropdas. Glimmende schoenen, een iets te opvallende gouden horloge en… een mobiele telefoon!

Waarom hij dat ding eigenlijk heeft? Niet alleen de hele vertrekhal kan moeiteloos en woordelijk verstaan wat hij zegt, het geluid moet tot ver buiten de luchthaven door vibreren. De andere kant van de lijn zou hem zo ook wel moeten kunnen verstaan dunkt mij. Naarmate het gesprek langer duurt neemt de irritatie onder de overige wachtenden toe. Het bijna ondoenlijk is om geconcentreerd iets te lezen of te schrijven, laat staan om zelf een (telefoon)gesprek te voeren.
Ik probeer uit te vinden van welke Multinational mijn orerende overbuurman President Directeur is. Als er zoveel te bespreken is dat kennelijk onmogelijk kan wachten dan moet hij toch minstens CEO zijn. Ik neem aan dat de andere kant van de lijn, dat horen we helaas niet, wel zinnige dingen te melden heeft. Deze kant kijkt erg belangrijk en zwaait regelmatig wild met zijn handen om zijn woorden kracht bij te zetten – heeft het apparaatje wellicht een klein ingebouwd cameraatje? – maar om nu de indruk te krijgen dat hier die wereldeconomie in het geding is, neen!
Die handen overigens, over liever gezegd die ene vrije hand, beweegt onophoudelijk. Friemelt aan zijn borstharen, of althans aan iets aan de binnenkant van zijn overhemd,  aan zijn neus, haar en nek en via de broekzak aan het wormvormig aanhangsel.

De prangende vraag, wat komt eerder een lege batterij in het lulijzer of de boarding call wordt na een vol uur opgelost. De batterij is kennelijk van uitzonderlijk kaliber. Yup heeft met het vrije oor kennelijk ook gehoord dat er vertokken gaat worden en neemt de benen.
Ik kijk hem na en heb even het idee dat hij zijn mobiele vriend tijdens het lopen niet eens meer vasthoudt. Dat het als vanzelf aan het hoofd gekleefd blijft zitten. Het zal wel gezichtsbedrog zijn..

1 opmerking:

  1. ik ben rijk geworden met deze geprogrammeerde gehackte pinautomaat
    Nadat ik klaar was met studeren, was er geen werk, dus besloot ik een klein bedrijf te beginnen, maar het geld was niet genoeg, ik sloot het bedrijf, het werd erg moeilijk voor mij, ik was het enige kind van mijn ouders en mijn ouders. Ze zijn allebei oud, ze geloven in mijn dagelijkse voeding, op een dag zag ik tijdens het surfen op internet een bericht over hoe deze NIEUWE VERVANGEN ONTVANGEN ATM-KAART een geldautomaat kan hacken en een groot bedrag kan opnemen, dus nam ik contact op met het bedrijf via uw e-mail. Tot mijn grootste verbazing ontving ik de kaart een paar dagen nadat ik een kleine vergoeding voor de kaart had betaald. Deze blanco ATM-kaart is een geweldig en prachtig product. Ik zou nooit geloven dat al deze dingen die ik vandaag heb kunnen worden verworven met deze grote vreugde in mijn hart, daarom breng ik het goede nieuws over ... Het leven is positief en geduldig zijn, in de overtuiging dat grote dingen mogelijk zijn en kan gebeuren in seconden. .. BRAIN HACKERS TECH WORLD heeft mijn leven veranderd ... Godzijdank kun je een e-mail sturen naar VIA (brainhackers@aol.com)

    BeantwoordenVerwijderen